Going home :(

Helaas staat vandaag de terugreis voor de deur. We hebben eigenlijk nog niet zoveel zin om naar huis te gaan (natuurlijk wel om Oma, andere familie en buren te zien). Maar Amerika is ons supergoed bevallen! Het is echt een belevenis geweest en we hebben ontzettend veel gedaan en hele mooie dingen gezien. Het is sowieso heel leuk om zo'n avontuur met z'n 4-en te beleven! En alles is heel voorspoedig gegaan! Voor herhaling vatbaar dus, maar dan moet er wel weer flink gespaard worden.........
Ook deze laatste ochtend hoeven we ons niet echt te haasten. We zijn rond kwart over 10 klaar en gelukkig staat de hotelshuttlebus dan ook al voor de deur. We kunnen als eerste mee en rond half 11 zijn we op het vliegveld. De koffers zijn we zo kwijt, de security check duurt wat langer. Annemiek krijgt nog een compliment van een hele dikke, zeer vriendelijke Amerikaanse douanedame toen ze haar paspoort liet zien: " wauw baby, you hit me in the eye" (dit was niet haar eerste compliment maar wel het leukste!). We shoppen nog wat, maar de mogelijkheden op LAX (en ook op JFK) zijn niet te vergelijken met Schiphol. En dan kan het lange wachten beginnen. Het boarden zou om 12.50 zijn, maar dat wordt 3 kwartier later. Uiteindelijk vertrekken we een half uurtje later, maar is de vluchttijd ook wat korter, dus we blijven rond 9 uur aankomen. In het vliegtuig zitten we tussen een groep Spaanse tieners die op reis zijn geweest in Amerika. Van slapen komt niets, ze lopen veel op en neer en hangen constant in groepjes rond de stoelen voor ons. Ach ja, dan maar weer thuis slapen! Tien uur zitten is echt wel heel lang, zeker als rond 5 uur LA tijd alles al op de slaapstand gaat. Maar met filmpjes kijken, muziek luisteren en spelletjes doen komen we onze tijd toch door! We landen inderdaad om 8.55 uur Amsterdamse tijd (23.55 uur LA tijd). De koffers komen snel en gelukkig hebben we Edwin bij Terminal 3 ook zo gevonden. Als hij met onze auto aan komt rijden schrikken we wel even. Wat een kleine auto hebben we eigenlijk....... We drinken nog een paar koppen koffie bij Gemmie, Edwin, Anne & Maarten in Amstelveen en gaan dan richting Nijmegen. Frans moet wel weer even wennen aan een schakelauto! Ook moeten we weer even wennen aan de kleine snelwegen, kleine auto's en het vlakke landschap. Na 80 minuten rijden we onze straat in. De fiets van Oma staat al op de oprit! Oma komt snel aanlopen want ze is nog even bij de buren en in de schuur volgen hele blije omhelzingen. Als we binnen komen zijn we zeeeeer blij verrast. Er staan bloemen en lieve kaartjes van Oma, Angela & Paul en de buren Carl & Hanneke. Daarnaast staan er 2 vers gebakken taarten, een hartige van de buren en een appeltaart van Oma. Ook de koelkast is al goed gevuld. Wat een heerlijke verrassingen! Wat is er goed voor ons gezorgd! Na zo'n ontvangst is het een stuk minder erg om thuis te komen na zo'n fantastische reis. We zijn ontzettend blij met zo'n lieve Oma en zulke fantastische buren! Ook iedereen die de afgelopen weken met ons heeft meegeleefd willen we bij deze bedanken! Wij hopen dat jullie het leuk vonden om ons te volgen. Voor ons was het heel prettig om tijdens zo'n reis, bijna 10.000 km van huis, toch wat contact met Nederland te houden. Dus, nogmaals iedereen zeer hartelijk bedankt voor alles!