A long and winding road

Het is zondag dus we slapen een heel klein beetje uit (tot half 9!). Daarna checken we vast uit en laten we de koffers nog even in het hotel staan. Het meisje achter de balie schrikt wel van onze 13 stuks bagage! We vullen dan ook meteen de hele kofferkast! Vanochtend willen we in San Francisco de wijken Chinatown en Little Italy nog wat beter leren kennen en dat kan toch het best te voet! Na 10 minuten wandelen zitten we al in Chinatown. Gelukkig hebben Roos en Annemiek nog steeds niet alles wat hun hartje begeert en shoppen we in de zeer vele Chinese souvenirswinkels. Er is zeer veel namaak te zien (o.a. tassen en portemonnees van Vuitton, D&G en nepjuwelen van Tiffany etc.), maar ook leuke dingen als de vele verschillende mutsen van de Angry Birds (wie kent ze niet!). Annemiek vindt zowaar ook nog een hele mooie toilettas! Na Chinatown lopen we door naar Little Italy. De wijk is zeer herkenbaar aan de Italiaanse vlag op elke lantaarnpaal en natuurlijk ook aan de vele Italiaanse koffiehuizen en Gelateria's. We nemen in een van die koffiehuizen onder andere cappuccino.  Het is het lekkerste kopje koffie van de hele vakantie. Daar kan geen Starbucks tegenop! Omdat we nog 350 km moeten rijden, gaan we rond het middaguur weer richting hotel. En dit keer nemen we echt............de Cable Car! Gelukkig is de terugweg (zeg maar vanaf de Beach en de Fishermans Warf richting stad) veel rustiger dan er naartoe. Annemiek krijgt zelfs een zitplaats buiten aangewezen (meest gewilde plaats)! Bij het hotel aangekomen, laten we onze auto voorrijden en kunnen we in ons tijdelijke 'huis' richting San Simeon, onze stopplaats op weg naar Santa Barbara. In deze laatste plaats, net boven Los Angeles, gaan we 3 dagen uitrusten van onze fantastische reis! We rijden eerst naar San Jose en komen langs Cupertino, de bakermat van Apple. Omdat de kustweg tussen San Francisco en San Simeon heel mooi schijnt te zijn en je kans hebt om zeehonden of zeeotters te zien, buigen we onder San Jose af richting kust, als eerste naar Santa Cruz. Daar hebben we al snel spijt van, want we rijden veel in de file en de temperatuur daalt van 95 graden F in San Jose naar 58 F in Santa Cruz! Ook het stuk Santa Cruz - Monterey is nog veel file rijden. Het is al wel de kustweg, maar je ziet nog weinig van de kust. Omdat we het filerijden een beetje zat zijn, besluiten even Monterey in te gaan. Deze plaats ligt in een hele mooie baai, op een schiereiland. Het heeft 2 belangrijke bezienswaardigheden, namelijk Cannery Row (titel van het beroemdste boek van John Steinbeck, wie heeft het niet voor zijn Engelse lijst gelezen!) en de 17 miles Drive (een van de mooiste stukken kust in een gebied met hele dure huizen en vele golfbanen). We picknicken aan het strand bij Cannery Row (wel erg koud en veel zeemeeuwen) en rijden vervolgens een stuk van de kustweg van het schiereiland. De kust is inderdaad prachtig! Natuurlijk kijken we heel goed naar zeehonden en -otters, maar we zien niet veel meer dan meeuwen en albatrossen. De 17miles Drive slaan we toch maar over, door de files is het al niet erg vroeg meer! Na Monterey rijden we door over de kustweg (highway 1) en nu snappen we wel waarom dit een van de mooiste wegen van Californie is. We rijden 90 miles over een weg met zeer veel bochten en veel hoogteverschillen en met constant zicht op de rotsachtige kust van de Pacific. Echt prachtig! We zoeken constant naar de zeehonden en -otters, maar zien niet veel meer dan een aangereden wasbeer. Net als we de hoop hebben opgegeven, het bijna donker is en we bijna bij onze bestemming zijn, ziet Rosella op het strand grijze, langgerekte dingen liggen. In eerste instantie lijken het rotsen en kunnen we niet stoppen. Maar even verderop is er een parkeerterrein en liggen er nog veel meer 'rotsen'. Het blijken zeeolifanten (elephant seals) te zijn! Wat prachtig om die in hun natuurlijke omgeving te zien! We kunnen er zeer vlakbij komen, dus een foto gaat weer lukken. Het geluid dat ze produceren is ook fantastisch om te horen (heel veel gesnurk). Roos en Annemiek zijn nu wel blij dat ze bij Frans op de kamer slapen en niet bij ........ Al snel na de zeeolifanten komen we aan in San Simeon. Hebben we toch weer beesten gezien........